Ciekawa odmiana o kulistych jasnoróżowych kwiatach. Można ją uprawiać jak różę pnącą albo okrywową. Dobrze znosi słabsze gleby i zacienione stanowiska.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty śr. 4–6 cm, pełne, jasnoróżowe, o ładnym kulistym kształcie, długo zachowują kształt i kolor; ładnie i intensywnie pachną; kwiaty zebrane są w dużych wiechach; kwitnie obficie w VI; nie powtarza kwitnienia. Liście są szarozielone. Pędy grube, sztywne, kolczaste.

JAK ROŚNIE: Pnącze prymitywne – nie wspina się po podporach, tylko o nie wspiera. Zaliczana do grupy Ramblers. Wymaga podwiązywania. Rośnie silnie. Wysokość rośliny zależy od podpory – w Polsce 0,9–3 m. Podpory muszą być wystarczająco duże i mocne.

GDZIE POSADZIĆ: Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego, ale dobrze znosi zacienienie. Gleba powinna być żyzna i wilgotna, ale dobrze zdrenowana. Najlepiej się czuje w podłożu o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Mrozoodporna (strefa 5–8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10–30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5–1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Nie wymaga regularnego cięcia. Jedynym zabiegiem, o którym należy pamiętać, jest wiosenne usuwanie pędów martwych lub uszkodzonych. Ewentualne cięcie formujące można wykonać po przekwitnięciu w VII.

JAK STOSOWAĆ: Odmiana polecana sadzenia w ogrodach przydomowych, zieleni osiedlowej i parkach, w miejscach reprezentacyjnych lub naturalistycznych. Może być sadzona w żywopłotach, przy murach, bramkach wejściowych i romantycznych altanach. Może także rosnąć bez podpór w dużym ogrodzie skalnym.

POCHODZENIE: Niemcy. Wyhodowana przez Wilhelma J.H. Kordesa w 1936 r.