Interesująca roślina o finezyjnych, dwubarwnych kwiatach. Kwitnie bardzo obficie i długo, aż do mrozów. Świetnie czuje się w ciepłych, zacisznych miejscach w ogrodzie. Zimuje w gruncie, ale należy ją koniecznie zabezpieczyć na zimę. Może być również uprawiana w pojemnikach na tarasie lub balkonie.  

JAK WYGLĄDA: Niski krzew o bardzo atrakcyjnych, zwisających, dwubarwnych (szkarłatno-fioletowych) kwiatach; kwitnie obficie i długo, od VII do X; kwiaty wydłużone (do 3 cm), pojedyncze z wystającymi pręcikami; Liście nieduże, jasnozielone z fioletowym unerwieniem. Pędy długie, wiotkie, ze zwisającymi zakończeniami.

JAK ROŚNIE: Osiąga 1-1,2 m wysokości i 1 m szerokości. Kwitnie na tegorocznych pędach. Można traktować ją jak bylinę.

GDZIE POSADZIĆ: Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego, zacisznego, osłoniętego od wiatrów. Gleba powinna być żyzna, próchnicza, przepuszczalna. Najlepiej się czuje w podłożu o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Lubi wilgotne stanowiska, ale dobrze zdrenowane. Wymaga okrycia na zimę, mrozoodporność (strefa 7–8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 30 x 30 x 30 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Jesienią koniecznie należy zabezpieczyć rośliny przed mrozem grubą ok. 15 cm warstwą kory. Należy pamiętać o wycinaniu, wczesną wiosną, przemarzniętych zeszłorocznych pędów.

JAK STOSOWAĆ: Do stosownia w ogrodu z innymi bylinami na rabatach oraz w dużych pojemnikach na tarasach i balkonach. 

POCHODZENIE: Wielka Brytania (Szkocja, miejscowość Riccarton); opisał ją po raz pierwszy w 1833 r John Young.

NAGRODY: Wielka Brytania, Award of Garden Merit.