Bylinowa odmiana o fioletowoniebieskich, otwartych kwiatach pojawiających się nieprzerwanie od czerwca do września. Mało wymagająca i odporna. Świetna do stosowania w różnych rodzajów ogrodów oraz w zieleni publicznej.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty średniej wielkości, śr. 11 cm, otwarte, przewisające, złożone z 4˗6 wąskich, fioletowoniebieskich, fantazyjnie poskręcanych działek z ciemnofioletową pręgą biegnącą przez środek. Pręciki mają purpurowofioletowe pylniki na fioletowobiałych nitkach. Kwitnie nieprzerwanie poł. VI˗kon. IX. Liście ładne, pojedyncze lub trójlistkowe, z ciemnozielonymi, lekko błyszczącymi, całobrzegimi listkami; pozostają atrakcyjne do jesieni. Pędy wiotkie, płożące się po ziemi.

JAK ROŚNIE: Bylina; pnącze prymitywne; nie czepia się podpór, ale się o nie wspiera. Rośnie umiarkowanie silnie, dorastając do 1,5˗2 m wys.

GDZIE POSADZIĆ: Mało wymagająca odmiana. Rośnie na każdym stanowisku i zadowala się przeciętnymi glebami. Mrozoodporna (strefa 4˗9).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Roślinę należy posadzić w dole (30 x 30 x 30 cm) z żyzną ziemią i kilkucentymetrową  warstwą drenażu na dnie, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła w pojemniku (instruktaż sadzenia). Jest łatwa w uprawie. Tnie się silnie. Wczesną wiosną należy przyciąć tuż nad ziemią pędy martwe, a żywe na wys. 5˗10 cm (instruktaż cięcia). W poł. IV zasilać nawozem o spowolnionym działaniu (np. Osmocote 5-6M). Podlewać w czasie wegetacji.

JAK STOSOWAĆ: Świetna do stosowania w różnych rodzajów ogrodów oraz w zieleni publicznej. Nadaje się do sadzenia przy niskich podporach ogrodowych. Szczególnie przydatna do sadzenia między bylinami lub niskimi krzewami, jako roślina okrywowa lub tarasowa. Ładnie przeplata się z innymi roślinami.

POCHODZENIE: Wyhodowała M. A. Beskaravainaya, Rosja (były ZSRR). Nazwana w 1979 r.

PODOBNE ODMIANY: ‘Arabella’, ‘Ryuan’, x durandii.