Interesująca roślina o finezyjnych, trójbarwnych szkarłatno-biało-fioletowych kwiatach. Kwitnie obficie i długo, aż do mrozów. Świetnie czuje się w ciepłych, zacisznych miejscach w ogrodzie. Zimuje w gruncie, ale należy ją koniecznie zabezpieczyć na zimę. Może być również uprawiana w pojemnikach na tarasie lub balkonie.  

JAK WYGLĄDA: Niski krzew o atrakcyjnych, zwisających, kwiatach. Kwiaty wydłużone, pojedyncze, długości do 3 cm, zbudowane z czterech szkarłatno-białych działek i czterech fioletowych płatków korony. Pręciki i słupek wystają poza koronę kwiatu. Kwitnie obficie i długo, od VII do X. Liście lancetowate, jasnozielone. Pędy długie, wiotkie, ze zwisającymi zakończeniami.

JAK ROŚNIE: Osiąga 0,6-0,8 m wysokości i 0,6 m szerokości. Kwitnie na tegorocznych pędach. Można traktować ją jak bylinę.

GDZIE POSADZIĆ: Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego, zacisznego, osłoniętego od wiatrów. Gleba powinna być żyzna, próchnicza, przepuszczalna. Najlepiej się czuje w podłożu o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Lubi wilgotne stanowiska, ale dobrze zdrenowane. Wymaga okrycia na zimę, mrozoodporność (strefa 7–8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 30 x 30 x 30 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Jesienią koniecznie należy zabezpieczyć rośliny przed mrozem grubą ok. 15 cm warstwą kory. Należy pamiętać o wycinaniu, wczesną wiosną, przemarzniętych zeszłorocznych pędów.

JAK STOSOWAĆ: Do stosowania w ogrodach z innymi bylinami na rabatach oraz w dużych pojemnikach na tarasach i balkonach.

POCHODZENIE: występuje naturalnie w Patagonii w Chile. Odmiana botaniczna odkryta w 1979 roku przez prof. Edmundo Pisano