Interesująca japońska odmiana powstała ze skrzyżowania Clematis florida z Clematis integrifolia. Ładne, purpurowogranatowe, aksamitne kwiaty pojawiają się od połowy czerwca do września.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty średniej wielkości, śr. 10 cm , złożone z 4 wąskich, eliptycznych działek. Pręciki mają ciemnofioletowe pylniki na jasnofioletowych nitkach. Kwitnie poł. VI˗IX. Liście pojedyncze lub trójdzielne, często nieregularnie powcinane. Pędy płożą się po ziemi.

JAK ROŚNIE: Bylina; pnącze prymitywne; nie czepia się podpór, ale się o nie wspiera. Rośnie umiarkowanie silnie, dorastając do 1,7 m wys.

GDZIE POSADZIĆ: Lubi miejsca słoneczne. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, przepuszczalnych, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Radzi sobie na glebach cięższych, gliniastych. Odmiana nie całkiem mrozoodporna (strefa 6˗9).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Roślinę należy posadzić w dole (30 x 30 x 30 cm) z żyzną ziemią i kilkucentymetrową warstwą drenażu na dnie, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła w pojemniku (instruktaż sadzenia). Jest łatwa w uprawie. Tnie się silnie. Wczesną wiosną należy przyciąć tuż nad ziemią pędy martwe, a żywe na wys. 5˗10 cm (instruktaż cięcia). W poł. IV zasilać nawozem o spowolnionym działaniu (np. Osmocote 5-6M). Podlewać w czasie wegetacji.

JAK STOSOWAĆ: Szczególnie przydatna do stosowania między innymi roślinami, z którymi się przeplata lub przy podporach.

POCHODZENIE: Wyhodował Kazushige Ozawa. Nazwał Mikiyoshi Chikuma, Japonia 2007 r.

PODOBNE ODMIANY: ‘Sizaia Ptitsa’, × durandii, ‘Arabella’ (1994).