Polska odmiana wyselekcjonowana z egzemplarza rosnącego na warszawskim Ursynowie. Rośnie silnie i ma atrakcyjne, trąbkowate, pomarańczowe kwiaty pojawiające się od lipca do września. Świetnie sprawdza się w polskich warunkach klimatycznych.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty atrakcyjne, średniej wielkości, dł. 6˗8 cm, intensywnie pomarańczowe, trąbkowate; rozwijają się VII˗IX. Kwitnie już w 2.˗3. roku po posadzeniu. Liście dekoracyjne, naprzeciwległe, pierzastozłożone, dł. do 40 cm, złożone z 7˗11 grubo ząbkowanych listków dł. 3˗10 cm. Owoce to mało dekoracyjne, długie zwisające torebki.

JAK ROŚNIE: Pnącze; wspina się za pomocą powietrznych korzeni czepnych oraz wijących się, drewniejących pędów; w młodości wymaga podwiązywania. Rośnie silnie. Dorasta do 6˗10 m wys., rocznie przyrasta 1˗3 m.

GDZIE POSADZIĆ: Najlepiej kwitnie na stanowiskach ciepłych, nasłonecznionych, osłoniętych (wystawa południowa). Preferuje gleby średnio żyzne, przepuszczalne, o odczynie obojętnym. Nie w pełni mrozoodporne (strefa 6A˗9). W ostre zimy może przemarzać, ale dobrze się regeneruje.

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Przez pierwsze lata podstawę rośliny powinno się osłaniać, a ziemię wokół ściółkować. W pierwszym roku należy przyciąć pędy 15 cm nad ziemią. W kolejnych latach wiosną (kon. III˗IV) ciąć silnie młode pędy nad 2.˗3. węzłem. 

JAK STOSOWAĆ: Nadaje się do sadzenia przy różnych podporach, np. altanach, pergolach. Odmiana szczególnie przydatna do pokrywania ścian, ekranów oraz maskowania nieestetycznych konstrukcji. 

POCHODZENIE: Wyselekcjonował, nazwał i wprowadził do sprzedaży Szczepan Marczyński, Polska 1997 r.