Silne i mało wymagające pnącze o ładnych, ciemnozielonych liściach ułożonych dachówkowato. Jesienią liście stają się szkarłatne, zwłaszcza na stanowiskach słonecznych. Jedno z najlepszych pnączy do pokrywania ścian budynków.

JAK WYGLĄDA: Liście dekoracyjne, duże, szerokie, pojedyncze, z 3 klapami, sztywne, ciemnozielone, z czerwonawym unerwieniem, błyszczące, ładnie dachówkowato ułożone; pięknie przebarwiają się jesienią na kolor ciemnopurpurowy. Młode liście i pędy są czerwone. Kwiaty małe, śr. 3 cm, żółtozielone, miododajne, schowane pod liśćmi; rozwijają się w VI˗VII. Owoce to małe, śr. 3 mm, okrągłe, lekko spłaszczone, ciemnofioletowe jagody z białawym woskowym nalotem, osadzone na czerwonych szypułkach; dojrzewają IX˗X. Pędy cienkie, zaopatrzone w wąsy czepne.

JAK ROŚNIE: Pnącze; wspina się za pomocą wąsów czepnych zaopatrzonych w przylgi. Może samodzielnie wspinać się po gładkich powierzchniach. Rośnie silnie, dorastając do 10˗20 m wys., rocznie przyrasta 1˗2 m.

GDZIE POSADZIĆ: Lubi miejsca słoneczne lub półcieniste, zaciszne. W słońcu ładniej przebarwia się jesienią. Akceptuje większość gleb, również wapiennych. Odmiana dosyć mrozoodporna (strefa 6A˗8), ale w ostrzejsze zimy może przemarzać.

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Tnie się słabo. Można przyciąć, gdy się nadmiernie rozrośnie.

JAK STOSOWAĆ: Szczególnie przydatne do obsadzania budynków, ale nadaje się również do sadzenia przy altanach, pergolach i różnych podporach. 

POCHODZENIE: Odmiana prawdopodobnie wyselekcjonowana w Japonii. Do Anglii sprowadzona w 1861 r.

NAGRODY: Award of Garden Merit.