Pnącze o dekoracyjnych liściach, drobnych, purpurowych kwiatach o korzennym aromacie i bardzo dużych, intrygujących owocach przypominających parówki.

JAK WYGLĄDA: Owoce dekoracyjne, duże, większe niż u akebii pięciolistkowej, dł. do 15 cm i śr. 8 cm, walcowate, purpurowo-fioletowo-zielone, pokryte woskowym nalotem, zebrane po 2˗6 w płaskie owocostany. Po dojrzeniu podłużnie pękają, odsłaniając przezroczystobiały miąższ, który ma smaczny, słodkawy posmak melona. Owoce dojrzewają IX˗X. Kwiaty drobne, ciemnopurpurowe (męskie i żeńskie), zebrane w groniaste kwiatostany, pachnące cynamonem. Kwitnie IV˗V. Liście opadają na zimę, palczasto złożone z 3 listków o pofalowanych i płytko powcinanych brzegach, dł. 4˗10 cm i szer. 4˗6 cm. Pędy silnie owijają się wokół podpór. Młode są fioletowe, potem stają się brązowe. Pokrój swobodny.

JAK ROŚNIE: Pnącze; pędy owijają się wokół podpór. Rośnie umiarkowanie silnie (słabiej niż akebia pięciolistkowa), dorastając do 4˗7 m wys., rocznie przyrasta 1˗2 m.

GDZIE POSADZIĆ: Może rosnąć na każdym stanowisku, ale nie lubi miejsc bardzo cienistych i gorących. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych. Nie w pełni mrozoodporne (strefa 6B˗9) Trochę wrażliwsze na mrozy niż akebia pięciolistkowa.

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Nie wymaga cięcia, ale można je ciąć, gdy się nadmiernie rozrośnie (w III). Co 4˗5 lat należy je odmłodzić, wycinając stare pędy.

JAK STOSOWAĆ: Nadaje się do sadzenia w miejscach osłoniętych, przy różnych podporach ogrodowych. Można pozwolić, aby wspinało się po drzewach.

POCHODZENIE: Chiny, Japonia, Korea.