wiśnia kosmata 'Snövit'
Prunus tomentosa 'Snövit'
wiśnia kosmata 'Snövit'
Prunus tomentosa 'Snövit'
Co zdobi | jadalne owoce |
---|---|
Miesiąc kwitnienia | III, IV III, IV |
Roślina zimozielona | nie |
Liczba roślin/m2 | |
Roczny przyrost | |
Wystawa | , , |
Mrozoodporność | 3 - 8 Strefy 3 - 8 |
Ładnie kwitnący krzew owocowy. Wiosną obsypany jest jasnoróżowymi kwiatami. Polecany także ze względu na smaczne owoce w nietypowym kremowożółtym kolorze, dojrzewające w lipcu. Może być uprawiany w pojemnikach.
JAK WYGLĄDA: Liście średniej wielkości, piłkowane; jesienią przebarwiają się na czerwono. Kwiaty śr. 3 cm, białoróżowe, liczne. Kwitnie w III i IV. Jadalne, soczyste owoce są osadzone na bardzo krótkich szypułkach wzdłuż całej długości pędu. Mają nietypowy dla tego rodzaju kremowożółty kolor. Są smaczne, słodko-kwaśne; dojrzewają w VII. Aby obficie zaowocowała należy w pobliżu posadzić inną odmianę tego gatunku lub gatunek np. Prunus tomentosa.
JAK ROŚNIE: Niewysoki krzew dorastający do 2 m wysokości i szerokości.
GDZIE POSADZIĆ: Mało wymagająca roślina. Dobrze rośnie i owocuje na stanowiskach słonecznych. Akceptuje przeciętne, przepuszczalne gleby o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Dobrze znosi suszę. Bardzo mrozoodporna (strefa 3–8).
JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10–30 minut. Roślinę sadzić w dole o wymiarach 60 x 60 x 60 cm z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika. Dół wypełnić żyzną ziemią kompostową. Ziemię dookoła rośliny udeptać i wyściółkować korą. Roślinę sadzić na takiej głębokości, na jakiej rosła w pojemniku. Od IV nawozić, a w sezonie wegetacyjnym podlewać w miarę potrzeby. Nie wymaga regularnego cięcia. Gdy po kilku latach roślina mocno się zagęści, można przeprowadzić cięcie prześwietlające. Nadmierne cięcie ogranicza plonowanie. Krzew warto sadzić w grupach po kilka sztuk.
JAK STOSOWAĆ: Uniwersalna roślina nadająca się do sadzenia w ogrodach przydomowych (naturalnych i japońskich) i założeniach parkowych. Owoce można zjadać na surowo, można też z nich przyrządzać dżemy, kompoty i nalewki.
POCHODZENIE: odmiana znaleziona w północnych Chinach. Nazwana przez Leif Blomqvist i wprowadzona do sprzedaży przez Blomqvist Plantskola, Finlandia.