Interesująca roślina o finezyjnych, dwubarwnych biało - jasnolilaróżowych kwiatach. Kwitnie obficie i długo, aż do mrozów. Świetnie czuje się w ciepłych, zacisznych miejscach w ogrodzie. Zimuje w gruncie, ale należy ją koniecznie zabezpieczyć na zimę. Może być również uprawiana w pojemnikach na tarasie lub balkonie.  

JAK WYGLĄDA: Niski krzew o atrakcyjnych, zwisających, dwubarwnych biało - jasnolilaróżowych kwiatach. Kwitnie obficie i długo, od VII do X; kwiaty wydłużone (do 3 cm), pojedyncze z wystającymi poza koronę pręcikami i słupkiem. Liście lancetowate, jasnozielone. Pędy długie, wiotkie, ze zwisającymi zakończeniami.

JAK ROŚNIE: Osiąga 1-1,2 m wysokości i 1 m szerokości. Kwitnie na tegorocznych pędach. Można traktować ją jak bylinę.

GDZIE POSADZIĆ: Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego, zacisznego, osłoniętego od wiatrów. Gleba powinna być żyzna, próchnicza, przepuszczalna. Najlepiej się czuje w podłożu o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Lubi wilgotne stanowiska, ale dobrze zdrenowane. Wymaga okrycia na zimę, mrozoodporność (strefa 7–8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 30 x 30 x 30 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Jesienią koniecznie należy zabezpieczyć rośliny przed mrozem grubą ok. 15 cm warstwą kory. Należy pamiętać o wycinaniu, wczesną wiosną, przemarzniętych zeszłorocznych pędów.

JAK STOSOWAĆ: Do stosowania w ogrodach z innymi bylinami na rabatach oraz w dużych pojemnikach na tarasach i balkonach.

POCHODZENIE: występuje naturalnie w regionie Región de Los Ríos w Chile. Odmiana odkryta w 1929 r. i nazwana na cześć twórcy chilijskiej taksonomii Juana Ignacio Molina.