Wysoki, rozłożysty krzew ozdobny i owocowy. Odmiana polecana ze względu na duże owoce, wykorzystywane w celach spożywczych i leczniczych. Ma ładne srebrzyste liście i jasnopomarańczowe owoce.

JAK WYGLĄDA: Owoce jadalne i ozdobne, jasnopomarańczowe, błyszczące, owalne duże dł. 1,5 cm; dojrzewają koniec VIII-IX. Kwiaty niepozorne, żółte, pojawiają się IV-V. Liście ozdobne, w sezonie wegetacyjnym srebrzyste, a jesienią żółte. Odmiana żeńska. Do zapylenia i obfitszego plonowania wymaga sąsiedztwa odmiany męskiej, np. ‘Otto’.

JAK ROŚNIE: Krzew o pokroju zaokrąglonym, szerokoeliptycznym. Dorasta do 2 m wys.; rocznie przyrasta ok. 50 cm.

GDZIE POSADZIĆ: Ma małe wymagania glebowe, ale dobrze rośnie na glebach wapiennych. Wymaga stanowiska słonecznego (wówczas najobficiej owocuje), jest odporny na niekorzystne warunki miejskie i zanieczyszczenie powietrza. Dobrze znosi przycinanie; po cięciu silnie się krzewi. Całkowicie mrozoodporny (strefa 4).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Nie wymaga regularnego cięcia. Gdy po kilku latach roślina mocno się zagęści, można przeprowadzić cięcie prześwietlające.

JAK STOSOWAĆ: Krzew polecany do uprawy amatorskiej w ogrodach przydomowych, w zieleni publicznej, także na żywopłoty. Owoce rokitnika są bogate w witaminy: C (zawierają jej 4 razy więcej niż czarna porzeczka), E, F, K, P, kwas foliowy, prowitaminę A i D oraz makro i mikroelementy. Z owoców można robić dżemy, soki, przeciery i nalewki. Owoce rokitnika są pokarmem wielu gatunków ptaków.

POCHODZENIE: odmiana uzyskana w Finlandii