Obficie kwitnące, zdrowe i mało wymagające pnącze. Najładniejsza z odmian powojnika tanguckiego. Intensywnie żółte, dzwonkowate, pękate kwiaty pojawiają się latem. Od lipca do grudnia zastępują je puszyste owocostany. Polecana do tworzenia osłon i obsadzania ekranów akustycznych.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty małe, śr. 7 cm, pękate, lekko rozchylone, ze schowanymi wewnątrz zielonożółtymi pylnikami na brązowawych nitkach. Kwitnie obficie VI˗poł. X. Po przekwitnięciu pojawiają się dekoracyjne, jedwabiste owocostany.

JAK ROŚNIE: Pnącze; wspina się za pomocą ogonków liściowych. Rośnie silnie, osiągając 4˗5 m wys.

GDZIE POSADZIĆ: Wymaga dobrego oświetlenia. Zadawala się przeciętną glebą, nawet podsychającą, ale powinna być ona przepuszczalna, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Mrozoodporna (strefa 4˗9).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Sadzi się w dole (60 x 60 x 60 cm) z żyzną ziemią i 10-centymetrową warstwą drenażu na dnie, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła w pojemniku (instruktaż sadzenia). Na przełomie II i III należy usunąć martwe pędy, a żywe przycinać silnie: w pierwszym  roku 30 cm nad ziemią, nad silnymi pąkami, w drugim roku 40 cm, a w następnych latach na wys. 50 cm (instruktaż cięcia). 

JAK STOSOWAĆ: Świetna do obsadzenia wysokich ogrodzeń, ekranów akustycznych i tworzenia osłon. Ładnie wygląda, przeplatając się z innymi roślinami. Może być stosowana jako roślina okrywowa.

POCHODZENIE: Wyselekcjonował Tom Bennett, Wielka Brytania 1985 r.

NAGRODY: Award of Garden Merit.

PODOBNE ODMIANY: ‘Bill MacKenzie’, GOLDEN TIARA ‘Kugotia’, ‘Helios’, ‘Aureolin’, ‘Last Dance’.