Japońska, obficie kwitnąca odmiana o pięknych białych kwiatach, które w maju i czerwcu są pełne, a latem półpełne. Nadaje się do uprawy przy wszelkiego rodzaju podporach ogrodowych. Najładniej wygląda na ciemnym tle.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty duże, śr. 13 cm, białe, pełne V˗VI, a półpełne VIII˗IX. Mają żółte pylniki na białych nitkach.

JAK ROŚNIE: Pnącze; wspina się za pomocą ogonków liściowych. Rośnie umiarkowanie silnie, osiągając 2,5˗3 m wys.

GDZIE POSADZIĆ: Lubi stanowiska słoneczne, dobrze oświetlone, ale nie gorące. Wymaga gleb żyznych, wilgotnych, przepuszczalnych (niepodmokłych), ale po użyźnieniu toleruje większość przeciętnych gleb. Odczyn gleby powinien być od obojętnego do lekko kwaśnego. Mrozoodporna (strefa 4˗9).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Roślinę należy posadzić w dole (60 x 60 x 60 cm) z żyzną ziemią i 10-centymetrową warstwą drenażu na dnie, 5˗10 cm głębiej niż rosła w pojemniku (instruktaż sadzenia). Tnie się słabo. Na przełomie II i III wystarczy usunąć martwe pędy, a żywe można przyciąć słabo: w pierwszym roku 30 cm od ziemi nad silnymi pąkami, w drugim ˗ 70 cm, a w następnych latach na wys. 150 cm (instruktaż cięcia). W połowie IV należy ją zasilić nawozem o spowolnionym działaniu (np. Osmocote 5˗6M). W sezonie podlewać.

JAK STOSOWAĆ: Nadaje się do uprawy przy ogrodowych podporach wolnostojących lub przyściennych, przy altanach, słupach i pergolach. Wygląda interesująco na ciemnym tle.

POCHODZENIE: Wyhodował Susumu Arafune, Japonia 1991 r.

PODOBNE ODMIANY: ‘Duchess of Edinburgh’, ‘Maria Skłodowska Curie’, ‘Halina Noll’, ‘Sylvia Denny’./encyklopedia?view=plant&plantid=250