Średnio silnie rosnące, odporne pnącze o dekoracyjnych liściach, które jesienią ładnie przebarwiają się na czerwono. Jedno z najlepszych pnączy o uniwersalnym zastosowaniu.

JAK WYGLĄDA: Liście dekoracyjne, średniej wielkości, szerokie, trójklapowe, grubo ząbkowane, z pofalowanymi brzegami, ciemnozielone, błyszczące, z jasnym unerwieniem, ładnie przebarwiające się jesienią na kolor ciemnopurpurowy, układające się dachówkowato. Młode liście i pędy są czerwone. Kwiaty małe, śr. 3 cm, żółtozielone, miododajne, schowane pod liśćmi; rozwijają się w VI˗VII. Owoce to małe, śr. 3 mm, okrągłe, lekko spłaszczone, ciemnofioletowo jagody z białawym woskowym nalotem, osadzone na czerwonych szypułkach; dojrzewają IX˗X. Pędy cienkie, zaopatrzone w wąsy czepne.

JAK ROŚNIE: Pnącze; wspina się za pomocą wąsów czepnych zaopatrzonych w przylgi. Może samodzielnie wspinać się po gładkich powierzchniach. Wzrost zwarty. Rośnie umiarkowanie silnie, dorastając do 4˗5 m wys., rocznie przyrasta 1 m.

GDZIE POSADZIĆ: Lubi miejsca słoneczne lub półcieniste. W słońcu ładniej przebarwia się jesienią. Akceptuje większość gleb, również wapiennych. Odmiana mrozoodporna (strefa 5B˗8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Tnie się słabo. Można przyciąć, gdy się nadmiernie rozrośnie. 

JAK STOSOWAĆ: Szczególnie przydatne do obsadzania budynków, altan, pergoli, drzew, słupów oraz wszelkiego rodzaju podpór. Dobra roślina okrywowa.

POCHODZENIE: Odmiana wyselekcjonowana przez Czechów na naturalnym stanowisku w górach Korei Północnej. Nazwana przez Szczepana Marczyńskiego. Wprowadzona do sprzedaży w 2011 r.