Polska, męska, nieowocująca odmiana o bardzo dekoracyjnych liściach. W maju liście stają się biało-zielone, a w czerwcu dodatkowo wybarwiają się na różowo. Jest dobrym zapylaczem roślin żeńskich i obupłciowych gatunku Actinidia kolomikta.

JAK WYGLĄDA: Roślina męska, niewytwarzająca owoców. Dobry zapylacz odmian żeńskich i obupłciowych Actinidia kolomikta. Wystarczy posadzić 1 roślinę męską na kilka roślin żeńskich. Kwiaty małe, śr. 1˗2 cm, białe, z żółtymi pręcikami, lekko pachnące cytryną. Kwitnie w V. Liście dekoracyjne, cienkie, jajowate, zielono-biało-różowe, intensywnie wybarwione w VI˗VII. Przebarwiają się 2˗3 latach po posadzeniu; najbardziej wybarwiają się liści dobrze oświetlone. Pędy wijące się.

JAK ROŚNIE: Pnącze; pędy owijają się wokół podpór. Rośnie umiarkowanie silnie, dorastając do 3˗4 m wys., rocznie przyrasta 1˗2 m.

GDZIE POSADZIĆ: Wymaga stanowisk ciepłych, nasłonecznionych, osłoniętych od wiatru. Preferuje gleby wilgotne, ale dobrze zdrenowane, żyzne, o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Wytrzymuje mrozy do ok. ˗34^°C (strefa 4˗8). Wrażliwa na przymrozki podczas wegetacji.

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Łatwe w uprawie. Przycinać późną jesienią lub zimą (I˗II) ewentualnie latem po częściowym zdrewnieniu nowych przyrostów, gdyż wcześniej „płacze” (film o cięciu i prowadzeniu aktinidii).

JAK STOSOWAĆ: Nadaje się do tworzenia osłon przy różnych podporach, altanach, pergolach i siatkach. Odmiana polecana do stosowania w ogrodach przydomowych oraz w zieleni publicznej.

POCHODZENIE: Wyselekcjonowana w Polsce. Nazwana i wprowadzona do sprzedaży przez Szczepana Marczyńskiego w 1995 r.