Amerykańska mrozoodporna odmiana o pachnących kwiatach. Efektowne kwiaty rozwijają się dwa razy w roku – wiosną i latem. Jest niewymagająca i łatwa w uprawie.

JAK WYGLĄDA: kwiaty białe z żółtym oczkiem, pachnące, zebranych w pękate, groniaste kwiatostany długości 10 cm. Najobficiej kwitnie V-VI, latem zakwita ponownie. Rozpoczyna kwitnienie w 2.–3. roku po posadzeniu. Liście pierzastozłożone z 9-15 listków jaskrawozielonych latem, a żółtych jesienią.

JAK ROŚNIE: Pnącze; pędy owijają się wokół podpór. Rośnie silnie; dorasta do 5–6 m wysokości.

GDZIE POSADZIĆ: Najlepiej kwitnie na stanowiskach nasłonecznionych. Zadowala się przeciętnymi, umiarkowanie wilgotnymi, dobrze zdrenowanymi glebami o lekko kwaśnym odczynie. Wymaga mocnych podpór. Mrozoodporna (strefa 5–9).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5-1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Ziemię dookoła rośliny wyściółkować korą, od IV nawozić, a w sezonie wegetacji intensywnie podlewać. Poziome prowadzenie pędów i silne cięcie sprzyjają kwitnieniu. Latem należy przyciąć pędy nad 4. liściem. Wczesną wiosną można powtórzyć cięcie, tym razem nad 2.–3. pąkiem. 

JAK STOSOWAĆ: Odmiana szczególnie polecana do sadzenia przy altanach, pergolach i konstrukcjach przyściennych. Rośnie słabiej od glicynii azjatyckich, więc świetnie nadaje się do mniejszych ogrodów. Można formować ją jak drzewko. Ponieważ jest mrozoodporna, może być uprawiana na terenie całej Polski.

POCHODZENIE: Stany Zjednoczone.