Pnącza ogrodowe - Clematis - Źródło Dobrych Pnączy

Pnącza ogrodowe

Poza powojnikami istnieje duża grupa krzewów pnących wartych spopularyzowania. Pnącza zajmują mało miejsca w ogrodzie, a dają duży efekt dzięki masie wytwarzanej zieleni rdestówka (Fallopia), kokornak (Aristolochia), dławisz (Celastrus), milin (Campsis), winorośl (Vitis), winobluszcz (Parthenocissus), winnik (Ampelopsis), aktinidia (Actinidia), pięknym kwiatom: glicynia (Wisteria), milin (Campsis), wiciokrzew (Lonicera), owocom ozdobnym: dławisz (Celastrus), psianka (Solanum), winnik (Ampelopsis) lub jadalnym: aktinidia (Actinidia), cytryniec (Schisandra), akebia (Akebia).
 

Większość pnączy wspina się

wijąc dookoła podpór, niektóre mogą się piąć po płaskich ścianach, bez dodatkowych podpór, przytrzymując się ścian korzeniami przybyszowymi np. bluszcz (Hedera), hortensja pnąca (Hydrangea anomala subsp. petiolaris), milin (Campsis), przywarka japońska (Schizophragma hydrangeoides) i trzmielina Fortune'a (Euonymus fortunei) lub specjalnymi przylgami np. winobluszcze (Parthenocissus).

Pnącza można wykorzystać do okrycia ścian budynków,

co poza walorami dekoracyjnymi ociepla budynki zimą a cieniuje i ochładza latem oraz sprzyja osuszeniu ścian, osłaniając je przed deszczem i pobierając nadmiar wody z okolic fundamentów. Najlepiej do tego celu nadają się winobluszcze, ale można tak prowadzić również bluszcz czy milin, a zapewniając podpory także wszystkie pozostałe pnącza.

Pnącza mogą szybko przykryć nieefektowne budynki,

różnego rodzaju szopy, magazyny i śmietniki, chowając je przed oczami naszych gości. Jeśli chcemy mieć efekt w ciągu jednego roku, najlepiej do tego celu nadają się: rdestówka Auberta (Fallopia aubertii), chmiel (Humulus), powojniki (Clematis) z Grupy Tangutica np. 'Bill MacKenzie' czy ‘Lambton Park’ lub powojnik 'Paul Farges' z Grupy Vitalba. Jeśli możemy poczekać 2-3 lata, dobry efekt możemy uzyskać stosując któreś z pozostałych pnączy.

Pnącza mogą pokrywać różnego rodzaju ogrodzenia

(np. siatki) i poza walorami dekoracyjnymi, zasłaniają nas przed oczyma ciekawskich oraz chronią przed wiatrem i kurzem. Nadają się do tego świetnie np. bluszcz pospolity (Hedera helix), wiciokrzew zaostrzony (Lonicera acuminata), powojniki (Clematis) z Grupy Atragene (zwłaszcza ‘Pamela Jackman’), Grupy Tangutica (zwłaszcza ‘Lambton Park’), Grupy Viticella (np. 'Etoile Violette' i 'Krakowiak'PBR) oraz Grupy Vitalba (zwłaszcza 'Paul Farges'), winnik tojadowaty (Ampelopsis aconitifolia), winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) i winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata).

Większość pnączy ma nieduże wymagania,

ale ponieważ wytwarzają dużą masę zieleni, nie lubią gleb bardzo suchych i bardzo ubogich. Gatunki ciepłolubne np. aktinidie (Actinidia), glicynie (Wisteria) i miliny (Campsis) preferują stanowiska ciepłe, osłonięte i słoneczne. Na stanowiskach chłodniejszych, wilgotnych i półcienistych lepiej się czują np. bluszcz (Hedera), hortensja pnąca (Hydrangea anomala subsp. petiolaris), kokornak (Aristolochia), przywarka (Schizophragma), trzmielina Fortune’a (Euonymus fortunei), akebia (Akebia), chmiel (Humulus) i część wiciokrzewów (Lonicera).

Sadząc pnącza

kopiemy dół o wymiarach 50 x 50 x 50 cm, który wypełniamy żyzną glebą, a rośliny (zależnie od gatunku) sadzimy 0-10 cm głębiej niż rosły dotychczas, w odległości co najmniej 30-50 cm od murów i 50-100 cm od drzew. Prawidłowo dobrane i posadzone pnącza mogą rosnąć wiele lat, dekorując ogród przez cały rok i stanowiąc świetne schronienie dla ptaków.

Hydrangea anomala subsp. petiolaris - гортензия плетистая

Гортензия плетистая родом с Дальнего Востока и является одной из наиболее оригинальных и ценных лиан. Принадлежит к семейству Hydrangeaceae (гортензиевые) как и ее ближайшая кузина Schizophragma hydrangeoides – схизофрагма японская.

 

 

Особенную декоративность гортензии плетистой, в конце июня-начале июля, придают белые, зонтиковидные соцветия. Очень интересно смотрятся также и листья – округлые, размещенные на длинных черешках, зеленые летом, окрашивающиеся в желтый цвет осенью. Гортензия плетистаякарабкается при помощи воздушных корней, на слегка вьющихся побегах, красивых зимой, когда покрыта красно-бурой или красно-коричневой, слегка лущащейся корой. Первые 2-3 года растет медленно, после того как хорошо укоренятся, рост значительно убыстряется, давая ежегодно около 1 м прироста. Дорастает до высоты 10-20 м.

  • 'Mirranda' (Мирранда) – новый ценный сорт, с листьями с желтыми краями. Подходит для посадки между другими растениями для создания цветных композиций.

Hydrangea anomala subsp. petiolaris

Требования
Лучше растет в освещённых местах, в тени или полутени, на пропускаемых почвах, влажных, но не промокаемых, плохо переносит засуху. Предпочитает кислые почвы, но переносит и слегка алкалоиддные. Полностью морозостоек. Очень популярен в большинстве стран, особенно с суровым климатом (Норвегия, Швеция, Финляндия, Германия). Часто используется как альтернатива плющу, который может подмерзать. Не требует специальной обрезки, но хорошо ее переносит.


Использование
Может быть использована как лиана, для покрытия беседок, пергол, решёток или дуг. Прекрасно подходит для обсадки стволов деревьев, столбов или колонн, стен с пористой поверхностью. Необходимо помнить, что за гладкие поверхности, большой массе растения трудно удержаться, особенно при сильном боковом ветре. Поэтому у стен, временами требует дополнительной опоры, напр. крепящиеся на них карнизы и решетки. Гортензия плетистая является хорошим почвопокровным растением для использования в защищенных местах.