Przywarka japońska to wspaniałe ozdobne pnącze wspinające się przy pomocy pędów z korzeniami czepnymi (powietrzne, przybyszowe) do wysokości ponad 6 m, a w swojej ojczyźnie nawet do 12 m. Jej największą atrakcją są wspaniałe kwiatostany. Kwiaty są drobne, białokremowe, przyjemnie miodowo pachnące, gęsto wypełniające duże (średnica do 25 cm) płaskie baldachogroniaste kwiatostany. Pojawiają się one od końca czerwca do drugiej połowy lipca. Główną ozdobą są duże (3–5 cm średnicy), białe działki kwiatów płonnych (podobne do przykwiatków), tworzące wianuszek wokół kwiatostanu. Białe kwiaty wyglądają ładnie przez kilka tygodni, potem lekko zielenieją. Przywarka ma liście szeroko-owalno-okrągłe, grubo ząbkowane. zielone latem, żółte jesienią.
Przywarka japońska naturalnie występuje w górach Japonii, wspólnie z hortensją pnącą, wspinając się po pniach drzew i płożąc u ich podstawy. Co ciekawe, można tam spotkać egzemplarze przywarki wyglądające jak odmiana 'Moonlight'. Przywarka japońska przez pierwsze dwa –trzy lata po posadzeniu rośnie wolno, rozwijając w tym czasie system korzeniowy. Gdy się dobrze ukorzeni, osiągając wody gruntowe, zaczyna rosnąć szybko, znacznie ponad 1 m rocznie. W drugim–trzecim roku po posadzeniu może rozpocząć kwitnienie. Nie wymaga cięcia, ale dobrze znosi wiosenne cięcie korygujące wzrost.
Polecane odmiany:
- BURST OF LIGHT® - odmiana o pięknych dużych biało-zielonych, pstrych liściach i kremowobiałych kwiatach zebranych w płaskie kwiatostany. Świetna do sadzenia w półcieniu lub cieniu, przy ścianach i drzewach oraz jako roślina okrywowa. Doskonale rozświetla cieniste zakątki ogrodów. Odmiana nagrodzona złotym medalem podczas wystawy Salon du Vegetal w Nantes we Francji w 2019 r.
- 'Moonlight' - odmiana o bardzo dekoracyjnych liściach z srebrzystoszarym cieniowaniem na ich górnej stronie i kontrastującym ciemnozielonym unerwieniem. Ma kwiatostany podobne do gatunku. Rośnie szybciej niż gatunek.
- 'Roseum' - ciekawa odmiana o niespotykanych u tego gatunku jasnoróżowych kwiatostanach rozwijających się w lipcu. Ma sercowate, ciemnozielone liście z lekko czerwonawym odcieniem, jesienią przebarwiające się na żółto.
Wymagania
Lubi glebę próchniczną, lekką, wilgotną, ale nie podmokłą, bardzo źle toleruje suszę. Woli gleby kwaśne, ale dobrze rośnie również na obojętnych. Jej bujnemu wzrostowi sprzyja wysoka wilgotność powietrza. Najlepiej rośnie na stanowiskach północnych lub półcienistych, osłoniętych, nie lubi miejsc wietrznych. Młode rośliny źle znoszą bezpośrednie nasłonecznienie, natomiast górna część starszej rośliny może rosnąć w pełnym słońcu, będzie to sprzyjać jej obfitemu kwitnieniu. Przywarka japońska jest wystarczająco mrozoodporna (strefa 5-8) aby uprawić ją na większości obszarów Polski. Nie jest polecana do stosowania w górach i w północno-wschodniej Polsce. Wiosną jej liście mogą być uszkadzane przez silniejsze przymrozki.
Zastosowanie
Przywarka najładniej wygląda, gdy wspina się po pniach starych drzew, ale nadaje się również do sadzenia przy murach, ścianach domów, skałach lub innych porowatych podporach oraz po drewnianych ogrodzeniach, altanach lub pergolach o mocnej konstrukcji. Może rosnąć również bez podpór jako malownicza roślina okrywowa, osiągając wysokość 1–1,5 m. Sadząc młode rośliny przy murach, najlepiej położyć pędy na ziemi lub podwiązać do podpór, aby wzmocnić kruche pędy zanim nie uaktywnią się korzenie czepne i nie zaczną się same przytrzymywać.