Pnącza ogrodowe - Clematis - Źródło Dobrych Pnączy

Pnącza ogrodowe

Poza powojnikami istnieje duża grupa krzewów pnących wartych spopularyzowania. Pnącza zajmują mało miejsca w ogrodzie, a dają duży efekt dzięki masie wytwarzanej zieleni rdestówka (Fallopia), kokornak (Aristolochia), dławisz (Celastrus), milin (Campsis), winorośl (Vitis), winobluszcz (Parthenocissus), winnik (Ampelopsis), aktinidia (Actinidia), pięknym kwiatom: glicynia (Wisteria), milin (Campsis), wiciokrzew (Lonicera), owocom ozdobnym: dławisz (Celastrus), psianka (Solanum), winnik (Ampelopsis) lub jadalnym: aktinidia (Actinidia), cytryniec (Schisandra), akebia (Akebia).
 

Większość pnączy wspina się

wijąc dookoła podpór, niektóre mogą się piąć po płaskich ścianach, bez dodatkowych podpór, przytrzymując się ścian korzeniami przybyszowymi np. bluszcz (Hedera), hortensja pnąca (Hydrangea anomala subsp. petiolaris), milin (Campsis), przywarka japońska (Schizophragma hydrangeoides) i trzmielina Fortune'a (Euonymus fortunei) lub specjalnymi przylgami np. winobluszcze (Parthenocissus).

Pnącza można wykorzystać do okrycia ścian budynków,

co poza walorami dekoracyjnymi ociepla budynki zimą a cieniuje i ochładza latem oraz sprzyja osuszeniu ścian, osłaniając je przed deszczem i pobierając nadmiar wody z okolic fundamentów. Najlepiej do tego celu nadają się winobluszcze, ale można tak prowadzić również bluszcz czy milin, a zapewniając podpory także wszystkie pozostałe pnącza.

Pnącza mogą szybko przykryć nieefektowne budynki,

różnego rodzaju szopy, magazyny i śmietniki, chowając je przed oczami naszych gości. Jeśli chcemy mieć efekt w ciągu jednego roku, najlepiej do tego celu nadają się: rdestówka Auberta (Fallopia aubertii), chmiel (Humulus), powojniki (Clematis) z Grupy Tangutica np. 'Bill MacKenzie' czy ‘Lambton Park’ lub powojnik 'Paul Farges' z Grupy Vitalba. Jeśli możemy poczekać 2-3 lata, dobry efekt możemy uzyskać stosując któreś z pozostałych pnączy.

Pnącza mogą pokrywać różnego rodzaju ogrodzenia

(np. siatki) i poza walorami dekoracyjnymi, zasłaniają nas przed oczyma ciekawskich oraz chronią przed wiatrem i kurzem. Nadają się do tego świetnie np. bluszcz pospolity (Hedera helix), wiciokrzew zaostrzony (Lonicera acuminata), powojniki (Clematis) z Grupy Atragene (zwłaszcza ‘Pamela Jackman’), Grupy Tangutica (zwłaszcza ‘Lambton Park’), Grupy Viticella (np. 'Etoile Violette' i 'Krakowiak'PBR) oraz Grupy Vitalba (zwłaszcza 'Paul Farges'), winnik tojadowaty (Ampelopsis aconitifolia), winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) i winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata).

Większość pnączy ma nieduże wymagania,

ale ponieważ wytwarzają dużą masę zieleni, nie lubią gleb bardzo suchych i bardzo ubogich. Gatunki ciepłolubne np. aktinidie (Actinidia), glicynie (Wisteria) i miliny (Campsis) preferują stanowiska ciepłe, osłonięte i słoneczne. Na stanowiskach chłodniejszych, wilgotnych i półcienistych lepiej się czują np. bluszcz (Hedera), hortensja pnąca (Hydrangea anomala subsp. petiolaris), kokornak (Aristolochia), przywarka (Schizophragma), trzmielina Fortune’a (Euonymus fortunei), akebia (Akebia), chmiel (Humulus) i część wiciokrzewów (Lonicera).

Sadząc pnącza

kopiemy dół o wymiarach 50 x 50 x 50 cm, który wypełniamy żyzną glebą, a rośliny (zależnie od gatunku) sadzimy 0-10 cm głębiej niż rosły dotychczas, w odległości co najmniej 30-50 cm od murów i 50-100 cm od drzew. Prawidłowo dobrane i posadzone pnącza mogą rosnąć wiele lat, dekorując ogród przez cały rok i stanowiąc świetne schronienie dla ptaków.

Schisandra - cytryniec

Cytryńce należą do rodziny Schisandraceae – cytryńcowate. Kiedyś klasyfikowano je do rodziny magnoliowatych, ponieważ mają z magnoliami wiele cech wspólnych, między innymi budowę kwiatów i owoców.

Clematis Cytryniec

Cytryniec chiński jest pnączem leczniczym pochodzącym z Chin i Korei. Po angielsku nazywa się chinese climbing magnolia co znaczy „chińska pnąca magnolia”. Ozdobą cytryńca są liście – eliptyczne lub owalne, ostro zakończone, osadzone na czerwonych ogonkach, błyszczące; wiosną i latem są ciemnozielone, a jesienią – żółte. Brązowe pędy dorastające do 10 m wysokości (1 m rocznego przyrostu) owijają się wokół podpór lub płożą po ziemi.

Cytryniec chiński jest rośliną rozdzielnopłciową, często jednopienną, czyli na jednej roślinie znajdują się zarówno kwiaty męskie jak i żeńskie. Zdarzają się również przypadki dwupienności (na oddzielnych roślinach zawiązywane są kwiaty żeńskie lub męskie). Kwiaty cytryńca są drobne, białe, kremowe lub różowe, lekko i przyjemnie pachnące. Rozwijają się na przełomie maja i czerwca. Owoce złożone są z jaskrawoczerwonych, jedno- lub dwunasiennych jagód zebranych w zwisających gronach. Są jadalne i mają właściwości lecznicze. Dojrzewają w końcu sierpnia i napoczątku września. Odmiana cytryńca chińskiego 'Sadova No.1' jest zawsze jednopienna. Jest także bardzo plenna – jej owoce są większe, a grona dłuższe niż u gatunku.

Ciekawostką jest cytryniec czerwonokwiatowy (Schisandra rubriflora). Jest to rzadko spotykane dwupienne pnącze uprawiane ze względu na ciekawe, obficie pojawiające się kwiaty. Intensywnie czerwone kwiaty pojawiają się tuż przed rozwojem liści w kwietniu–maju i są osadzone na długich szypułkach wyrastających z kątów liści. Aby uzyskać owoce, należy sadzić obok siebie egzemplarze żeńskie i męskie. W sprzedaży są one oznaczone literami F (female – żeński) oraz M (male – męski). Owoce (do zbioru) złożone są z ciemnoczerwonych, jadalnych, jedno- lub dwunasiennychnasiennych jagód zebranych w wyjątkowo długich (do 30 cm długości), zwisających gronach.

Clematis Cytryniec

Wymagania

Cytryńce wymagają gleb żyznych, wilgotnych, ale nie podmokłych. Najlepiej rosną i owocują w miejscach dobrze oświetlonych, ale bez bezpośredniego silnego nasłonecznienia. Dlatego najbardziej odpowiednie są dla nich stanowiska północno-zachodnie lub północno-wschodnie, osłonięte. Cytryniec chiński jest rośliną mrozoodporną. Wytrzymuje mrozy do -30oC a po pełnym zahartowaniu nawet -40oC (strefa 5A-8).

Sadzenie i pielęgnacja

Rośliny sprzedawane w pojemnikach można sadzić przez cały sezon wegetacji. Dół pod roślinę powinien być duży , z drenażem na dnie i dużą ilością dobrze rozłożonego obornika lub kompostu (podobnie jak w przypadku sadzenia powojników). Przez pierwsze 2–3 lata po posadzeniu należy pozwolić mu rosnąć swobodnie, następnie wybrać 1–3 najsilniejsze pędy i podwiązać je do podpór, aby rosły pionowo. Cytryniec pozostawiony bez podpory płoży się po ziemi. Płożące pędy nie zawiązują kwiatów i nie owocują.

Co roku wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji krzewy przycina się, usuwając pędy słabe i chore, a zeszłoroczne pędy boczne skraca się nad 12–15 dobrze wykształconym pąkiem.

Od drugiego roku po posadzeniu rośliny należy nawozić. Najlepiej podstawę rośliny wyściółkować dobrze rozłożonym obornikiem, a następnie 2centymetrową warstwą przekompostowanej kory.

Trzeba pamiętać o regularnym i obfitym  podlewaniu, szczególnie w upale dni, ponieważ cytryniec nie znosi suszy. Gdy gleba podsycha, cytrynic zrzuca zawiązki owocowe lub niedojrzałe owoce, a brzegi jego liści podsychają .Jeśli jest taka możliwość, to najlepiej zainstalować system automatycznego nawadniania, który ułatwi nam regularne nawadnianie roślin.

Prawidłowo prowadzone krzewy powinny zacząć owocowanie w 4.-6. roku po posadzeniu. Z jednej rośliny można uzyskać od 1 do 5 kg owoców.

Zastosowanie

Cytryńca można sadzić przy ogrodzeniach, ścianach budynków, pergolach oraz specjalnych podporach w kształcie litery T (podobnie jak aktinidie). Można go uprawiać jako roślinę ozdobną lub/i w celu uzyskania owoców oraz liści do celów jadalno-leczniczych.

Owoce cytryńca chińskiego szawierają witaminę E, schizandrynę (substancję tonizującą i wzmacniającą), a także łatwo przyswajalne mikroelementy: magnez, potas, fosfor, żelazo, miedź, mangan, nikiel, molibden, tytan i cynk, . Owoce można spożywać na surowo lub po przetworzeniu, np. w postaci suszu, soków, wyciągów, naparów, nalewek. Schizandrynę i inne substancje lecznicze zawierają również liście, nasiona i kora.

Z suszonych liści można zaparzać herbatkę o smaku przypominającym zieloną herbatę z cytryną. Ma działanie wzmacniające i tonizujące układ nerwowy i oddechowy. Preparaty z cytryńca stosuje się przy zmęczeniu fizycznym i umysłowym, senności, wyczerpaniu, depresji, niedokrwistości, chorobach płuc, wątroby i przewodu pokarmowego, słabej ostrości widzenia. Nie należy zażywać preparatów z cytryńca przy problemach z bezsennością.

Na Dalekim Wschodzie cytryniec, obok korzeni żeń-szeń, jest najpopularniejszą rośliną leczniczą. W Chinach cytryniec nazywa się wu-wei-zi (czytaj "łu-łej-dzy"), co znaczy „owoc o pięciu smakach”, ponieważ okrywa owocu jest słodka, miąższ kwaśny, nasiona gorzkie i cierpkie, a wyciągi z nasion nabierają słonego smaku.

Clematis Cytryniec

Przepis na nalewkę z cytryńca

Składniki:

- przebrane owoce cytryńca

- 70-procentowy alkohol (np. 0,5 l wódki 40% i 0,5 l spirytusu rektyfikowanego 96%)

- cukier

Kłosy cytryńca przebieramy; do nalewki wybieramy dojrzałe, czerwone jagody, odrzucamy szypułki i zielonkawe, niewykształcone owoce. Przebrane jagody zalewamy alkoholem tak, aby poziom płynu był 0,5-1 cm ponad owocami. Zamknięte naczynie odstawiamy na 4-6 tygodni i mieszamy, najlepiej 2-3 razy dziennie.

Po upływie tego czasu zlewamy powstały nalew do innego naczynia, a owoce obsypujemy równomiernie cukrem (nie za dużo, ok. 1 kg cukru na 1 kg owoców). Nalew i owoce w cukrze ponownie odstawiamy i często mieszamy.

Po około 2 miesiącach, kiedy rozpuści się cukier, zlewamy syrop z owoców. Oba nalewy zostawiamy do sklarowania, a następnie filtrujemy je z pomocą rurki lub bibuły filtracyjnej. Przefiltrowany nalew i syrop łączymy wg uznania.

Wyjątkowo smaczną, nie za słodką, nalewkę uzyskuje się mieszając syrop ze zlewem z samych owoców w proporcjach 3:7. Owoce, z których przygotowano nalewkę, są mocno nasączone alkoholem. Nadają się jako wytrawny dodatek do ciast i deserów.

nalewka z cytyńca chińskiego