Dużą ozdobę hortensji pnącej są białe, baldachowate kwiatostany o średnicy 15–25 cm, rozwijające się na przełomie czerwca i lipca. Są one złożone z kwiatów płodnych (drobne i niepozorne, obupłciowe), lekko miodowo pachnących oraz kwiatów płonych (większe, białe, bez pręcików i słupków). Kwitnienie rozpoczyna po 2–6 latach od posadzenia
Interesująco wyglądają również liście hortensji – okrągłe, ząbkowane, umieszczone na długich ogonkach. Są ciemnozielone latem, a jesienią przebarwiają się na złocistożółty kolor.
Hortensja pnąca wspina się przy pomocy korzeni przybyszowych wytwarzanych na lekko wijących się pędach. Pędy ładnie wyglądają zimą, gdy pokrywa je czerwonobrunatna lub cynobrowobrunatna, lekko łuszcząca się kora. Hortensja przez pierwsze 2–3 lata rośnie wolno, ale po dobrym ukorzenieniu się, znacznie przyspiesza wzrost, przyrastając rocznie ok. 1 m. Może osiągnąć 10–20 m wysokości.
Wymagania
Najlepiej rośnie w miejscach osłoniętych, w cieniu lub półcieniu, na glebach próchnicznych, wilgotnych, ale nie podmokłych; źle toleruje suszę. Preferuje gleby kwaśne. Całkowicie mrozoodporna. Jest bardzo popularna w wielu krajach, zwłaszcza o ostrzejszym klimacie (Norwegia, Szwecja, Finlandia, Niemcy). Często jest stosowana zamiast bluszczu, który może przemarzać. Nie wymaga specjalnego cięcia, ale dobrze je znosi.
Zastosowanie
Może być stosowana do pokrywania dużych podpór, altan, pergoli, kratownic czy łuków. Świetnie nadaje się do obsadzania pni drzew, słupów lub kolumn oraz ścian o porowatej powierzchni. Wspina się za pomocą korzeni przybyszowych, ale zbyt słabo przytrzymuje się gładkich powierzchni, aby utrzymać swój ciężar, dlatego wymaga czasem dodatkowego wsparcia (np. przez umocowane do ściny co 1–2 m prętów lub listew). Hortensja pnąca jest również dobrą rośliną okrywową do stosowania w miejscach ocienionych.
Polecane odmiany:
- TAKE A CHANCE® - odmiana o jasnozielonych liściach z białym, nieregularnym przebarwieniem brzegów i/lub marmurkowobiałym przebarwieniem: najładniej wybarwione są młode liście.Dorasta do 4–6 m. Dobra to zadarniania cienistych powierzchni np. pod koronami drzew. Odmiana wyselekcjonowana w Japonii i nazwana przez Szczepana Marczyńskiego. Wprowadzona do sprzedaży w 2014 r.
- 'Mirranda' - odmiana o ciemnozielonych liściach z jasnym, żółtozielonym, szerokim, nieregularnym marginesem; liście są owalne, ząbkowane, osadzone na długich ogonkach. Kwiaty są dekoracyjne, białe na obwodzie lub zielonobiałe w środku, śr. 2 cm, zebrane w płaskie baldachogroniaste kwiatostany śr. 25 cm; rozwijają się w czerwcu–lipcu. Dobra do tworzenia zestawień barwnych. Odmiana wyselekcjonowana w Stanach Zjednoczonych.
Blisko spokrewnionym gatunkiem hortensji pnącej jest przywarka japońska (Hydrangea hydrangeoides syn. Schizophragma hydrangeoides), która ma podobne zastosowanie i wymagania siedliskowe lecz jest mniej mrozoodporna. Więcej można przeczytać o tym gatunku w artykule: Hydrangea hydrangeoides – przywarka japońska.