Niewysoka, ale obficie kwitnąca odmiana o dużych, fioletowogranatowych kwiatach. Kwitnie od maja do czerwca i ponownie od lipca do września. Odporna, polecana do każdego ogrodu.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty duże, śr. 17 cm, złożone z 6˗8 ostro zakończonych, fioletowogranatowych działek z białą pręgą od spodu. Pręciki mają purpurowofioletowe pylniki na białoróżowych nitkach. Kwitnie obficie V˗VI na pędach zeszłorocznych i słabiej VII˗IX na tegorocznych. Liście trójlistkowe lub pojedyncze, w młodości brązowawe, potem ciemnozielone. Listki szerokolancetowate, ostro zakończone.

JAK ROŚNIE: Pnącze; wspina się za pomocą ogonków liściowych. Rośnie umiarkowanie silnie, osiągając 2˗2,5 m wys.

GDZIE POSADZIĆ: Lubi stanowiska jasno oświetlone. Preferuje ziemie żyzne, wilgotne, próchniczne, przepuszczalne, ale po użyźnieniu toleruje większość przeciętnych gleb. Odczyn gleby powinien być od lekko zasadowego do lekko kwaśnego. Mrozoodporna (strefa 4˗9).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Roślinę należy posadzić w dole (60 x 60 x 60 cm) z żyzną ziemią i 10-centymetrową warstwą drenażu na dnie, 5˗10 cm głębiej niż rosła w pojemniku (instruktaż sadzenia). Tnie się słabo. Na przełomie II i III wystarczy usunąć martwe pędy, a żywe można przyciąć słabo: w pierwszym roku 30 cm od ziemi nad silnymi pąkami, w drugim ˗ 70 cm, a w następnych latach na wys. 150 cm (instruktaż cięcia). W poł. IV należy ją zasilić nawozem o spowolnionym działaniu (np. Osmocote 5˗6M). W sezonie podlewać.

JAK STOSOWAĆ: Nadaje się do uprawy przy ogrodzeniach, ścianach, kratach i tyczkach. Może wspinać się po naturalnych podporach np. krzewach liściastych lub iglastych. Szczególnie przydatna do uprawy w niedużych ogrodach i w pojemnikach na balkonach i tarasach.

POCHODZENIE: Wyhodował Charles Noble, Wielka Brytania. W sprzedaży od 1876 r.

NAGRODY: First Class Certificate 1876, Award of Garden Merit 1993.

PODOBNE ODMIANY: ‘Multi Blue’, ‘Daniel Deronda’, ‘Lasurstern’, ‘Moniuszko’, ‘Kamila’, ‘Piotr Skarga’./encyklopedia?view=plant&plantid=749