Pstrolistna odmiana pochodzącej z Chin i Japonii pnącej bylina o bulwiastych, jadalnych korzeniach. Bulwy podziemne są duże i bardzo smaczne, w ojczyźnie zwane słodkimi ziemniakami. Roślina amatorska.

JAK WYGLĄDA: Liście duże, dł. 8˗15 cm i szer. 3˗6 cm, zielone, błyszczące, sercowate, upstrzone w wielu miejscach białymi plamami, niektóre są prawie białe, z 7˗9 nerwami. W kątach liści jesienią wytwarzają się małe brązowe bulwki powietrzne o orzechowym smaku, jadalne i smaczne. Młode pędy, ogonki liściowe i nerwy młodych liści są purpurowe. Kwiaty dwupienne, drobne, białe, o przyjemnym cynamonowym zapachu; pojawiają się VI˗VIII. Bulwy podziemne są duże, dł. do 50 cm, i wadze do 1 kg, wydłużone, jadalne, o przyjemnym orzechowym posmaku, znacznie smaczniejsze niż ziemniaki, w ojczyźnie zwane słodkimi ziemniakami (przeczytaj więcej o zaletach bulw pochrzynu). Pędy w dolnej części często pozbawione liści; całkowicie zamierają jesienią.

JAK ROŚNIE: Pnącze bylinowe; pędy owijają się wokół podpór. Rośnie silnie, dorastając do 3 m wys.

GDZIE POSADZIĆ: Lubi miejsca ciepłe, słoneczne. Wymaga gleby próchnicznej, żyznej, wilgotnej, ale dobrze zdrenowanej. Nie całkiem mrozoodporne (strefa 6˗9).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Jeśli chcemy uprawiać roślinę dla bulw, można sadzić gęściej, co 25 cm. Wiosną (III) wszystkie pędy należy wyciąć tuż przy ziemi. Przed zimą ziemię w promieniu 50 cm wokół rośliny należy wyściółkować kompostem korowym, aby zabezpieczyć bulwy ziemne przed przemarznięciem.

JAK STOSOWAĆ: Odmiana szczególnie przydatna do uprawiana przy płotach, kratkach lub innych podporach ogrodowych. Polecana do zestawień barwnych.

POCHODZENIE: Chiny, Japonia.