Polska bardzo plenna odmiana o smacznych owocach nadających się do jedzenia ze skórką. Zielone owoce dojrzewają pod koniec września i w październiku.

JAK WYGLĄDA: Owoce, średniej wielkości, dł. 2,5˗3,5 cm, szer. 2 cm, owalne, zielone, jadalne, o ostrym smaku kiwi, nadają się do jedzenia ze skórką. Dojrzewają kon. IX˗X. Rozpoczyna owocowanie w 3.˗4. roku. Kwiaty małe, śr. 1˗2 cm, białe, osadzone pojedynczo. Pojawiają się V˗VI. Żeńska odmiana. Do zapylenia i zawiązania owoców niezbędna jest w pobliżu roślina męska tego samego gatunku (np. męska ‘Weiki’). Liście szerokie, owalne, ciemnozielone, błyszczące, dł. 10˗18 cm, szer. 5˗8 cm; jesienią przebarwiają się na żółto. Pędy wijące się.

JAK ROŚNIE: Pnącze; pędy owijają się wokół podpór. Rośnie silnie, dorastając do 8 m wys., rocznie przyrasta 2˗3 m.

GDZIE POSADZIĆ: Wymaga stanowisk ciepłych, nasłonecznionych, osłoniętych, gleby wilgotnej, ale dobrze zdrenowanej, żyznej. Wytrzymuje mrozy do ok. ˗28^°C (strefa 5˗8). Wrażliwa na przymrozki podczas wegetacji.

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Łatwe w uprawie. Przycina się późną zimą w styczniu-lutym (film o cięciu i prowadzeniu aktinidii).

JAK STOSOWAĆ: Nadaje się do sadzenia przy różnych podporach, altanach, pergolach i siatkach. Można je prowadzić przy drutach rozciągniętych między słupami. Szczególnie przydatne do stosowania w ogrodach przydomowych, na działkach i na plantacjach produkcyjnych (film o plantacji aktinidii).

POCHODZENIE: Odmiana wyselekcjonowana w arboretum SGGW w Rogowie, Polska. Nazwana przez Szczepana Marczyńskiego. Wprowadzona do sprzedaży w 2010 r.