Wartościowa odmiana o delikatnie słodko pachnących, ciemnoczerwonych kwiatach. Zdrowo rośnie, jest odporna na przemarzanie i choroby.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty ciemnoczerwone, prawie bordowe o śr. ok. 8 cm, półpełne, zebrane w dużych kwiatostanach; pachną bardzo subtelnie. Kwitnie bardzo obficie od VI–VII do końca lata. Liście nieduże, złożone z małych błyszczących listków. Pędy jednoroczne bardzo długie, nawet 3–4- metrowe, wiotkie, dają się łatwo układać i formować na podporach.

JAK ROŚNIE: Pnącze prymitywne – nie wspina się po podporach, tylko o nie wspiera. Wysokość zależy od podpory – w Polsce najczęściej 3–4 m. Podpory muszą być wystarczająco duże i mocne.

GDZIE POSADZIĆ: Stanowiska słoneczne. Dobrze rośnie na niemal każdej glebie, jednak nie toleruje gleb zbitych, ciężkich oraz bardzo piaszczystych i przesychających. Najlepiej się czuje w podłożu lekkim, średnio przepuszczalnym, o odczynie lekko kwaśnym i obojętnym. Mrozoodporna (strefa 6-8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10–30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5–1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Nie wymaga regularnego cięcia. Roślina silnie się rozrasta, tworząc wiele pędów latem. Pędy należy regularnie przywiązywać do podpór, aby zachować pokrój pnącza.

JAK STOSOWAĆ: Różę można sadzić przy podporach naturalnych, najczęściej przy pniach drzew o luźnej koronie, bowiem wówczas osiąga większą wysokość. Odmiana polecana do stosowania przy większych podporach w parkach i ogrodach o różnym charakterze, zarówno w miejscach reprezentacyjnych, przy wejściu na posesję, jak i w miejscach o charakterze naturalistycznym. Może być sadzona przy kratach, bramkach, ścianach i ogrodzeniach, a także przy altanach i pergolach. Jest elastyczna i łatwo przyjmuje kształt podpór.

POCHODZENIE: Hodowca William Paul, Wielka Brytania 1915 r.