wiciokrzew Tellmanna
Lonicera ×tellmanniana
wiciokrzew Tellmanna
Lonicera ×tellmanniana
Co zdobi | kwiaty |
---|---|
Barwa kwiatów | miedzianożółte |
Miesiąc kwitnienia | VI, VII VI, VII |
Roślina zimozielona | nie |
Wysokość roślin | 5-6 m |
Roczny przyrost | 1-2 m |
Wystawa | , , , |
Mrozoodporność | 5 - 9 Strefy 5 - 9 |
Atrakcyjne pnącze o dużych, żółtopomarańczowych kwiatach pojawiających się obficie w czerwcu i lipcu. Ozdobą rośliny są też pomarańczowe owoce.
JAK WYGLĄDA: Kwiaty duże, śr. 4˗5 cm, rurkowate, żółtopomarańczowe, zebrane w główki na szczytach pędów. Kwitnie VI˗VII. Owoce dekoracyjne, pomarańczowe jagody, niejadalne; dojrzewają VIII˗IX. Liście długie, dł. 5˗10 cm, owalne, zielone na górze, niebieskozielone od spodu. Pędy wijące się.
JAK ROŚNIE: Pnącze; pędy owijają się wokół podpór. Rośnie silnie. Dorasta do 5˗6 m wys., rocznie przyrasta 1˗2 m.
GDZIE POSADZIĆ: Najobficiej kwitnie na stanowisku słonecznym, ale dobrze radzi sobie w półcieniu. Preferuje miejsca osłonięte od silnych wiatrów, ale przewiewne. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, gliniastych, ale toleruje większość gleb, z wyjątkiem bardzo ubogich i podsychających. Odmiana mrozoodporna (strefa 5B˗9). W V często atakowana przez mszyce, zwłaszcza gdy rośnie na stanowiskach suchych i słonecznych.
JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Tnie się silnie. Wiosną (III˗IV) należy usuwać pędy martwe, nadmiernie zagęszczające się i przeszkadzające sąsiednim roślinom. Długie pędy skrócić nad 2.˗3. parą pąków. Co 5˗6 lat wiosną należy przeprowadzić cięcie odmładzające. Dobrze reaguje na intensywne nawożenie i podlewanie, szczególnie na stanowiskach suchych i ubogich.
JAK STOSOWAĆ: Nadaje się do sadzenia przy altanach, ogrodzeniach, bramkach, kratkach i innych podporach.
POCHODZENIE: Mieszaniec uzyskany przez J. Magyara ze skrzyżowania Lonicera tragophylla i Lonicera sempervirens, Węgry 1920 r.
NAGRODY: Award of Garden Merit.