Odmiana o dosyć dużych, okrągłych, stosunkowo soczystych, słodkich, granatowofioletowych owocach zebranych w grona. Efektownie przebarwia się jesienią na czerwono. Idealna do ogrodów przydomowych oraz do zakładania plantacji towarowych.

JAK WYGLĄDA: Owoce duże, błyszczące ciemnograntowofioletowe, jadalne, soczyste i słodkie o masie 1 do 1,5 g, zebrane w grona. Dojrzewają kon. VIII˗IX. Pozostawione na krzewie zdobią go. Jesienią są pokarmem dla ptaków. Kwiaty ozdobne, białe z czerwonymi pręcikami, zebrane w kwiatostany, pojawiają się IV˗V. Liście ozdobne, w sezonie wegetacji ciemnozielone, błyszczące; jesienią przebarwiają się na czerwono.

JAK ROŚNIE: Krzew o wzniesionych pędach, pokrojem przypominający odwrócony stożek. Odmiana bardziej zwarta od gatunku. Szybko rośnie, dorastając do 2 m wys., rocznie przyrasta 0,3˗0,5 m.

GDZIE POSADZIĆ: Najlepiej owocuje na stanowiskach nasłonecznionych, na glebach przepuszczalnych o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym, ale jest rośliną tolerancyjną. Nie wymaga zakwaszania gleby, jak np. borówka amerykańska. Odmiana zdrowa, rzadko atakowana przez choroby i szkodniki. Całkowicie mrozoodporna (strefa 4˗7).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Na plantacjach rozstawa do zbioru mechanicznego wynosi 0,5˗0,7 x 4 m. Nie wymaga regularnego cięcia. Gdy po kilku latach roślina mocno się zagęści, można przeprowadzić cięcie prześwietlające. Nadmierne cięcie ogranicza plonowanie.

JAK STOSOWAĆ: Krzew polecany do uprawy amatorskiej w przydomowych ogrodach oraz przemysłowej na plantacjach (również ekologicznych). Owoce mają dużą zawartość witamin (szczególnie witaminy C), minerałów oraz antyoksydantów. Używane są do produkcji soków, syropów, dżemów oraz nalewek. Krzewy stosuje się również w nasadzeniach krajobrazowych np. jako żywopłoty, nasadzenia przeciwerozyjne oraz na miedzach (owoce są pokarmem dla ptaków).

POCHODZENIE: Najprawdopodobniej pochodzi z Rosji. W latach 70. trafiła ze Słowacji do Niemiec, gdzie została rozpowszechniona na szerszą skalę.